Osiedle Brochów zlokalizowane jest w południowo- wschodniej części Wrocławia. Od 1939 roku funkcjonowało jako odrębne miasto, dopiero w roku 1951 zostało wchłonięte przez Wrocław. Można powiedzieć, że to lekko zapomniana część Wrocławia, ale nie można odmówić jej swojego wyjątkowego klimatu.
Największy rozwój okolicy przypada na XX wiek, w głównej mierze za sprawą kolei. Większość osób, które do tej pory zamieszkujących Brochów miała, bądź w dalszym stopniu ma związek z polskimi kolejami. Nic dziwnego, że właśnie w tym miejscu znajduje się druga co do wielkości w Polsce stacja towarowa (po węźle w Tarnowskich Górach) i jedna z największych w Europie. Otwarcie pierwszego odcinka Kolei Górnośląskiej na linii Wrocław-Brochów-Oława przypadło na dzień 22 maja 1842 roku, ta data stała się przełomową w historii Brochowa. Z czasem stacja kolejowa została rozbudowana, tym samy Brochów przekształcił się w osiedle typowo kolejarskie, które żelaznym szlakom zawdzięczało swój bardzo szybki rozwój.
Osiedle zachwyca infrastrukturą związaną z transportem szynowym, ale nie tylko, ponieważ znajdują się tutaj również między innymi - wyjątkowy park oraz zabytkowa zabudowa. Park Brochowski to w zasadzie niewielki ogród spacerowy. Jednak to właśnie w tym miejscu zlokalizowany jest najsłynniejszy i najprawdziwszy wrocławski labirynt. To plątanina wąskich grabowych korytarzy, zdatnych do przejścia, ale również takich, które prowadzą donikąd, są ślepo zakończone. Korytarze labiryntu prowadzą do pamiątkowego kamienia i dębu.
Brochów jest bogaty w zabytki, aż 12 z nich zostało wpisanych na listę zabytków według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Są to między innymi:
W tym miejscu znajdziemy również wiele miejsc pamięci, takich jak pomnik poległych kolejarzy PKP Wrocław- Brochów, czy pomnik żołnierzy radzieckich (obok dawnego ich cmentarza na pl. Indyjskim. Cmentarz został założony w roku 1945, mogiły przeniesiono później na Cmentarz Żołnierzy Radzieckich przy ulicy Karkonoskiej. Na Brochowie działa stowarzyszenie Romów we Wrocławiu Romani Bacht (Cygańskie Szczęście).